წმიდა მოციქულთა სწორი ამბერკი, იერაპოლის ეპისკოპოსი II საუკუნეში მოღვაწეობდა.
ფრიგიის იერაპოლი, სადაც იგი მღვდელმთავრობდა, თავდაპირველად თითქმის მთლიანად
წარმართებით იყო დასახლებული და ნეტარი მამაც მხურვალედ ლოცულობდა მათი სულების
საცხოვნებელ გზაზე მოსაქცევად. ერთხელ წმიდანის წინაშე ანგელოზი წარსდგა და
უბრძანა, წარმართთა საკრებულოში მდგარი კერპები შეემუსრა. საღვთო შურით აღძრული
ეპისკოპოსი ღამით შეიპარა აპოლონის ტაძარში და ზეციური კურთხევა შეასრულა. როცა
ინათა, კერპთმსახურებმა შეიტყვეს მომხდარი, ცრუღმერთების შეურაცხმყოფელის ვინაობაც
გაიგეს და მის შესაპყრობად მეომართა რაზმი შეკრიბეს. კეთილისმყოფელებმა ამის
შესახებ წინასწარ გააფრთხილეს წმიდა ამბერკი და ურჩიეს, სადმე დამალულიყო, მან კი
არ ისურვა, ქრისტესთვის ტანჯვა თავიდან ერიდებინა: ქალაქის მოედანზე გავიდა და
საჯაროდ ამხილა წარმართთა ცრუ-სარწმუნოება. მისი სიტყვები რომ ესმათ, უსჯულოები
კიდევ უფრო გააფთრდნენ და კბილების ღრჭიალით გაიწიეს მისკენ, მაგრამ ამ დროს ბრბოში
მდგარმა სამმა ეშმაკეულმა ჭაბუკმა უეცრად საზარელი ღრიალი მორთო. ხალხი დაფრთხა.
წმიდა მღვდელმთავარმა კი ლოცვის ძალით ბოროტი სულები განდევნა ყმაწვილებისგან. ეს
სასწაული რომ იხილეს, შემოკრებილი უღმერთოები გონს მოეგნენ, ერთობით ადიდეს
ჭეშმარიტი ღმერთი, ფეხებში ჩაუვარდნენ წმიდა ამბერკის და სთხოვეს, ქრისტიანულ
სარწმუნოებაში განესწავლა ისინი. მხოლოდ რამდენიმე ღვთისმებრძოლი განერიდა უჩუმრად
იქაურობას. უფლის რჩეული გვიან საღმომდე ქადაგებდა, შემდეგ კი დალოცა ხალხი და
უბრძანა, წმიდა ნათლისღებისთვის მომზადებულიყვნენ.
ამ დღიდან მოყოლებული ეპისკოპოსი ამბერკი დაუბრკოლებლად აღასრულებდა
მწყემსმთავრის უმძიმეს მოვალეობას, მას შემდეგ კი, რაც მომძლავრებული ეპიდემიის
აღმოსაფხვრელად წმიდანის ლოცვით მიწიდან თბილმა და მაკურნებელმა წყარომ ამოხეთქა,
მთელი იერაპოლი ქრისტეს სამწყსოს შეუერთდა. რამდენიმე ხანში საკვირველთმოქმედ
მღვდელმთავარს რომში მოუწოდეს, სადაც მან, ექიმების ყოველგვარი მოლოდინის
საწინააღმდეგოდ, იმპერატორ მარკუს ავერლიუსის სასიკვდილო სარეცელს მიჯაჭვული ასული
განკურნა. ამის შემდეგ მადლიერმა თვითმპყრობელმა დაუყოვნებლივ შეწყვიტა ქრისტიანთა
დევნა და წმიდა ამბერკის თხოვნით ბრძანა, თითოეული გლახაკი იეროპოლელისთვის
ყოველწლიურად სახელმწიფო ხაზინიდან სამი ათასი საწყაო ხორბალი გამოეყოთ, თბილ
წყლებთან კი მათთვის აბაზანები მოეწყოთ.
გარდა იერაპოლისა, წმიდა მღვდელმთავარი ამბერკი ქადაგებდა სირიაში, კილიკიაში,
მესოპოტამიაში... სადაც ურიცხვი ადამიანი მოაქცია ქრისტიანობაზე. დაუცხრომელი
ღვაწლისათვის ნეტარს მოციქულთასწორი უწოდეს. წმიდა მამა მრავალი წლის მანძილზე
იცავდა ეკლესიას ერეტიკოსებისაგან, განამტკიცებდა მაცხოვრის მსასოებელთა
სარწმუნოებას, გზაშეცდომილებს წრფელ გზაზე აყენებდა, სნეულებს კურნავდა, ავრცელებდა
ქრისტეს სარწმუნოებას... ბოლოს კი, დაახლოებით 167 წელს, 72 წლის ასაკში სული უფალს
შეჰვედრა.
